بخش اول

بسم رب الحــــیدر(ع)
چرا امام علی(ع) در نامه 31 اینقدر تاکید بر معاد و دنیای آخرت دارند؟؟
در اول فراز نامه و در بین فراز و بعد از هر نصیحتی،تاکید میکنند که دنیا فانی است.

حال بعضی از روانشناس ها میگند که اینقدر حرف از جهنم و قیامت برای بچه ها و جوان ها نزنید،نا امید میشند!! تاثیر منفی داره!!
ولی چرا اینقدر حضرت تاکید روی معاد و قیامت دارند؟؟
چرا نباید انتخاب هامون دنیایی باشه؟؟

مولا علی(ع):
اى فرزند! همانا تو را از دنیا و حال و زوال و انتقال آن آگاه کردم و از آن جهان و از آنچه براى اهل آن در آنجا آماده شده است خبر دادم و داستان‏ها بر تو فرو خواندم تا عبرت‏گیرى و به آن رفتار کنى. داستان آنان که دنیا را چنان که باید بیازمودند، داستان مسافرانى است که فروکش کردن در منزلى بى‏ برگ و نوا را خوش نداشته باشند و بر آن شوند تا در سرزمینى پر نعمت و ناحیتى سرسبز فرود آیند. پس دشوارى راه و دورى یار و سختى سفر و ناگوارى خوراک بر خود هموار سازند تا به سراى فراخ و نشستنگاه خویش درآیند. از این رو ناسازیهاى راه را رنجى نمى‏ شمرند و انفاق مال را در آن راه زیانى نمى‏ بینند و چیزى را دوست‏ تر از آن ندارند که آنان را به سرمنزل، نزدیک سازد و راه قرارگاهشان را کوتاه کند.




یاعلی مدد