تجلی نور فاطمه زهرا(س) 2

بسم رب الحـــــــــــیدر(ع)

تجلی نور فاطمه زهرا(س) 2


خدای عزّو جل فرمود: ای احمد! اگر نبودی آسمان و افلاک را نمی آفریدم. و اگر علی نبود، تو را خلق نمی کردم. و اگر فاطمه نبود تو و علی را خلق نمی نمودم.

درنکته قبلی توضیح داده شد که منظور از این حدیث قدسی این است که فاطمه مظهر تام عبودیت و بندگی است.این یک مقام است.یعنی حقیقتی است که در این برهه از زمان تجلی کرده است.پس مثل حقیقت کربلا،حقیقت فاطمه هم قبل از خلقت در این جسم مادی هم مطرح بوده است.
ما نمیتونیم با آن مقام ارتباط برقرار کنیم مگر با مظهرش ولی کسانی که چشم باطن دارند قبل از تولد فاطمه زهرا با حقیقتش در ارتباط بودند.
حقیقت عبودیت در این برهه از زمان ظهور کرد چون وقتی دین کامل خدا یعنی دین اسلام ظهور کرد،فاطمه هم که مظهر کامل و مظهر مطلق بندگی و عبودیت است باید ظهور کند،حقیقت کربلا و امام حسین هم باید ظهور کند.

در حدیثی از پیامبر داریم که فرمود: أَوَّلُ مَا خَلَقَ اللَهُ نُورِی‌. اولین چیزی که خدا خلق کرد،نور من بود.
این یعنی مقام...یعنی حقیقت.
همه اهل بیت یک نور و حقیقت اند ولی در ظهورات متفاوت اند.
امام حسین میشود مظهر مطلق ایثار ،فاطمه میشود مظهر مطلق عبودیت.
پیامبر هم عبودیت محض دارد ولی جلوه و تجلی این مقامی که خود پیامبر هم داراست را در فاطمه میبیند.
اینکه میگویم فاطمه مظهر مطلق عبودیت و بندگی است،به این معنا نیست که بقیه امامان مظهر مطلق نیستند.بلکه حقیقت اهل بیت یک نور است.اما شرایط زمان طوری ایجاب میکند که فاطمه بشود مظهرمطلق بندگی و امام حسین مظهر مطلق عشق به خدا بشود.
شکی توش نیست که اگه یک امام دیگر بجای امام حسین بود،همان کاری که امام حسین انجام داد را انجام میداد.
پس شرایط زمانه طوری ایجاب میکند که این امام اینطوری ظهور و جلوه کند در حالی که حقیقت همه اهل بیت یک نور و حقیقت است.

حالا توجه قلب به این مقام،اتحاد می آورد.یعنی وقتی با فاطمه اتحاد پیدا کنید،نور عبودیت در جان شما ایجاد میشود.
هرکس معرفتش بیشتر بشود،تقرب آن هم بیشتر میشود.روح به اندازه معرفتش اتحاد و تقرب پیدا میکند.
قرب به حقایق تشکیکی است.شدت و ضعف برمیدارد.قرب به حقایق مثل قرب من به این دیوار نیست.
به اندازه معرفت ،اتحاد و قرب حاصل خواهیم کرد.
اگر نور عبودیت فاطمه برقلب ما تجلی کرد،به همه چیز ما سروسامان میده.به افکار و انتخاب هایمان و مبانی میل هایی که داریم،جهت میده.

اگر کثرت ها ازیک مقام وحدتی حفظ نشوند،بی سروسامان و پراکنده هستند.عبودیت فاطمه یعنی فنای در حق،باید دست را داد به نور حضرت زهرا تا زندگی سروسامان بپذرید.
برای طلب نور فاطمه باید سعی کنیم معرفتمون نسبت به این خاندان زیاد بشه.تک تک جملاتشون را درک کنیم و بفهمیم.
در روایت داریم که امیر‌المؤمنین می فرمایند:«اِنَّ اَمْرُنا صَعْبٌ مُسْتَصْعَب»
یعنی امر ما سختِ پیچیده به سختی‌هاست.یعنی حرفی که میزنند و اعمالی که انجام میدن را باید درک کنیم و بفهمیم.ائمه متفکر نیستند که فکر کنند و یه حرفی بزنند.این توهین به ائمه است که بهشون بگیم متفکر.تفکر مال فکر است.ائمه قلبی هستند،مقامشون مقام قلب عالم هستی است، فکر نمیکنند تا به چیزی برسند بلکه می بینند.
فکر مال کسی است که چیزی نمیداند و با فکر بدست می آورد ولی امام با آن مقامی که دارد همه چیز را میبیند.

باید معرفتمون نسبت به اهل بیت زیاد بشه تا اتحاد برقرار بشه و بتونیم از نور و مقامشون استفاده کنیم.
وقتی هنوز کسی نمیفهمه که ریشه اصلی غم فاطمه چیست،نباید انتظار داشته باشه که ازنور آن حضرت هم استفاده کنه.
اینو گفتم ولی باز میگم که اگه کسی فکر کنه که گریه های فاطمه برای از دست دادن پدر و یا غصب کردن حق شوهرش است،در حق فاطمه ظلم کرده است.باید بدانیم ریشه غم فاطمه در چیست؟؟
چرا زنی که در طول عمرش،هیچ نامحرمی صدایش را نشنیده،میاد در مسجد مدینه و آن خطبه عجیب و عمیق را میخواند. باید فهمید که این همه گریه فاطمه زهرا برای چیست؟؟
جزوه "ریشه اصلی غم فاطمه" از استاد طاهرزاده نکات خوبی را گفته است.


کسی که هنوز نمیدونه قبرفاطمه گم نشده که بخواد پیدا بشه، و میگه ای کاش قبرفاطمه پیدا بود،هنوز نهضتی که فاطمه زهرا پایه ریزی کرده را نمیفهمه.
قبرامام علی هم حدود 200 سال پنهان بود و امام صادق بود که قبر امام علی را آشکار کرد.ما وقتی میریم زیارت قبر امام علی ،به لطف خدا مدد روحی میگریم.یعنی امام صادق نمیدونست که اگه قبر فاطمه معلوم بود،میتونستیم مدد روحی بگیریم؟؟؟؟
یعنی امام صادق نعوذبالله نمیتونست تشخیص بده که قبر فاطمه را آشکار کنه؟؟
وظیفه این خداندان هدایت مردم است و همین مخفی بودن رازهایی را در بردارد که خودش هدایت است تا آخر بشریت!!

یاعلی مدد