مقام لیلة القدری فاطمه الزهرا(س) 1

بسم رب الحـــــــــیدر(ع)

مقام لیلة القدری فاطمه الزهرا(س)

واقعیت های عالم به دو صورت هستند.یا به صورت ظاهر و محسوس هستند که با حواس پنج گانه میشه آنها را درک کرد و باهاشون ارتباط برقرار کرد.یا به صورت غیبی و معقول هستند.
همه نمیتوانند با عالم غیب در ارتباط باشند.(الَّذینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ) فقط مومنون هستند که میتوانند با عالم غیب در ارتباط باشند.
ممکن است از عالم غیب چیزهایی بدانند ولی ارتباط داشتن با دانستن فرق میکنه.
طبق سوره بقره روح های پروریده شده و زحمت کشیده است که با عالم غیب ارتباط دارند.یافتن حقایق غیبی نیاز به تلاش و همت بیشتری دارد.
نمونه اش خداوند است که هرانسانی به اندازه تلاش و زحمتی که میکشد خدارا دارد.خدا به همین راحتی در دسترس همه نیست.باید زحمت کشید و همت کرد.

انسان هم، ابعادی دارد که خیلی زود در اختیارش قرار میگیرد و ابعاد دیگری دارد که به سختی میتونه در اختیار بگیره.
هم انسان ابعادی دارد که دیر میشه بهشون دست یافت و هم عالم.انسان به اندازه ای که از مادون خود فاصله بگیرد،بزرگ است.بزرگی به نسب و دانش و اطلاعات نیست.
بزرگی به درجه وجودی و میزان فاصله گرفتن از عالم محسوس به عالم معقول یا عالم غیب است.

انسان با رسیدن به ابعاد غیبی خود میتواند با مراتب غیبی عالم ارتباط برقرار کند.با حواس پنچ گانه که خیلی زود در اختیار انسان قرار میگیرد،میتواند با مرتبه محسوس عالم ارتباط برقرار کند.
با قلب و عقل قدسی است که انسان میتواند با مراتب غیبی ارتباط برقرار کند.قلب و عقل قدسی هم به همین سادگی در اختیار انسان قرار نمیگیرد.
مراتب عالیه احتیاج به همت های عالیه دارد.

انسان از همان اول متوجه حقایق غیبی نیست برای همین خدا هدایتگرانی را میفرستند که با حقایق عالم در ارتباط هستند و مارا متوجه آن حقایق میکنند و راه رسیدن به آن حقایق را به ما نشان میدهند.
خداوند با فرستادن شریعت و دین و وحی توسط نبی مارا متوجه حقایق میکند.
یکی از آن حقایقی که وحی ازش خبر داد،فاطمه زهرا (س) است.پیامبر و امامان آن حقیقت را دیدند و به ما خبر دادند.
به اندازه ای که تمرکز و تزکیه و خلوت کنیم میتوانیم به آن مقام نظر کنیم و به اندازه ای که آن مقام را یافتیم و درک کردیم جنبه محسوس و مادون ما محکوم و جنبه معقول و مافوق ما قالب میشود.
کسی که بُعد غیبی اش قالب شود و بُعد دنیایی و محسوس و مادون خود را محکوم کند،جنسش قیامتی میشود تا در قیامت غریبه نباشد.
کسی که در قیامت ،از قیامت غریبه است جهنمی است.

حال اگر بخواهیم به عالم غیب دست پیدا کنیم و ابعاد غیبی وجود ما رشد کند،راهش اینه که به اسرار غیبی عالم توجه کنیم.
یکی از این اسرار فاطمه زهراست.

از امام صادق روایت داریم:
مَنْ اَدْرَکَ فاطِمَةَ حَقَّ مَعْرِفَتَها فَقَدْ اَدْرَکَ لَیْلَةَ الْقَدْر
هرکس آن‌طور که باید و شاید فاطمه را شناخت، مسلّماً شب قدر را درک کرده‌ است.

شب قدر یک شب پنهان سال است.یعنی نمیشه در دسترس همه باشد.بالاتر از اونیه که در دسترس هزذهن و فردی باشد.آیا همه کسانی که شب قدر بیدارند میتونند شب قدر را درک کنند؟؟؟

کسانی که روحشون را آماده کرده باشند و ملائکه بر روحشون نازل بشه،آنها شب قدر را درک میکنند.
پس درک شب قدر احتیاج به تزکیه و بصیرت وتعالی دارد.
حد شب قدر،حدی است که برای درک آن یک سال آمادگی میخواهد.مستحب است که در نمازهای یومیه یکی از سوره هارا بعد از حمد،سوره قدر را بخوانید.اینقدر شب قدر ارزش دارد که یک سال آمادگی که هیچی بلکه اگه یک عمر برایش وقت بزاری بازم کم است.
شبی است که به اندازه کل عمر می ارزد."لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ" بهتر از 1000 ماه است.تقریبا 80 سال یعنی یک عمر.تازه 80 سالی که عبادت باشد.

شب قدر اینقدر می ارزد که اگر کسی شب قدر را درک کند،تمام زندگی اش عوض میشود و ملائکه و روح بر قلبش نزل میشوند.نازل شدن ملائکه و روح یعنی روح این فرد آسمانی میشه و جنبه های معنوی وجودش با عالم غیب ارتباط پیدا میکنند.

حالا امام صادق میفرماد که اگر کسی فاطمه را درک کند،شب قدر را درک کرده است.یعنی همه برکاتهایی که شب قدر برای روح انسان دربردارد را از طریق شناختن فاطمه بدست می آورد.

این روایت امام صادق نشان از مقام فاطمه زهرا میدهد.مقام را شناختن احتیاج به تزکیه دارد.چیزهای بزرگ ارزان و به آسانی بدست نمی آیند.
باید این فکر را از سر بیرون کنیم که به همین سادگی میشود فاطمه را درک کرد یا با کتاب و درس و بحث میشود فاطمه را درک کرد.هرکسی بخواهد به راحتی فاطمه را درک کند،الفبای سیروسلوک و معرفت را نمیداند.
باید از خدا مدد خواست که بهمون طاقت و تحمل بده که بتونیم زمان صرف کنیم تا حدی از مقام فاطمه را درک کنیم.
نباید طمع کنیم که در دنیا تمام مقام فاطمه را بتونیم درک کنیم.هرکسی نمیتونه آنطور که باید و شاید مقام فاطمه الزهرا را به طور تمام درک کند.کمتر کسی پیدا میشود ولی باید تلاش کرد تا آمادگی بدست آورد تا به محض اینکه شرایط پیش آمد بتونیم سیر کنیم.
موقع مرگ و احتزار و در برزخ تعلقات کمتر میشه و جهت روح به سویی میرود که در دنیا بیشتر بهش توجه داشته.
حال اگر کسی در دنیا سعی و تلاشش بر این بوده باشه که مقام فاطمه و اهل بیت را درک کنه،جهت روح بعد از مرگ به سوی مقام اهل بیت میره.
حالا اگر کسی در همین دنیا تعلقات را کم کنه مثل اولیای الهی به همان میزان جهت روح به سمت مقام فاطمه سیر میکند.
برای همین در مباحث اخلاقی عرفانی داریم که سعی کنید توجه روحتون و تمرکزتون روی مسائل دنیایی قرار ندید.اگر کسی چیزی گفت به راحتی ازش بگذرید و به دل نگیرید.کینه و حسد نداشته باشید.
همه اینها برای اینه که تعلقات کمتر بشه تا موقعی که روح خواست سیر کنه و بره به سمت چیزی که در دنیا بهش بیشتر توجه داشته و باهاش درگیر بوده،بره به سمت مقام اهل بیت.

از پیامبر روایت داریم که اولین کسی که وارد بهشت میشود،فاطمه است.
جهت روح اگر فاطمی شد،جهت ما به سمت بهشت میشود.
در همان روایت از امام صادق،درک مقام فاطمه را در کنار درک شب قدر می آورد.میتوان برداشت کرد که سنخ توجه به مقام فاطمه باید از سنخ توجه به شب قدر باشد.
توجه نباید به شناسنامه حضرت و نسب و اینا باشد.همچنین توجه نباید صرفا حادثه ها و اتفاقات باشد.
همانطور که درک شب قدر آمادگی میخواهد و یک سال در نماز سوره قدر را میخوانیم و 30 روز روزه میگیریم و در ماه های قبل بخصوص رجب و شعبان روزه های مستحبی میگیریم و از خیلی کارها چشم پوشی میکنیم تا اینکه بتوانیم شب قدر را درک کنیم،مقام فاطمه هم آمادگی میخواهد.


پیامبر اکرم (ص): فَاطِمَةَ بَضْعَةٌ مِنِّی فَمَنْ آذَاهَا فَقَدْ آذَانِی وَ مَنْ سَرَّهَا فَقَدْ سَرَّنِی.
در مورد این حدیث پیامبر قبلا در نکات قبلی کمی بحث کرده بودیم.


پیامبر در جمع اصحاب بود.حضرت امیرالمونین هم آنجا بود.پیامبر سوال کرد که کدوم از شما میدونه که بهترین صفت برای زن چیه؟؟
هیچ کسی پاسخ نداد.
حضرت علی اومد خونه و از فاطمه زهرا همین سوال را پرسید.فاطمه پاسخ داد بهترین زن اون زنیه که خود را از نامحرم بپوشانه و هیچ نامحرمی اونو نبینه.
تا جواب را از فاطمه شنید رفت نزد پیامبر و به پیامبر جواب سوال را گفت.پیامبر گفت از کی یاد گرفتی؟؟
حضرت علی پاسخ داد از فاطمه.
اونجا بود که پیامبر فرمود:فَاطِمَةَ بَضْعَةٌ مِنِّی...

حالا در مورد خود سوال پیامبر و جواب حضرت فاطمه که بحث طولانی است و جای دیگه باید بحث کرد ولی خود همین حدیث نکات خوبی داره.
اولیای الهی مثل پیامبران و امامان وقتی حرفی میزنند،درواقع یک سروحقیقتی را دیدند و حرف میزنند.
از روی فکر حرف نمیزنند.هرچیزی را که میبینند بیان میکنند نه آن چیزی که به نظرشون درسته.
تمام سخن اهل بیت ریشه در حقیقتی و سری از اسرار دارد.اهل بیت اهل شهود هستند نه اهل فکر!!!

این سوالی هم که پیامبر مطرح کرد سوال آسمانی بود.کسی در جمع اصحاب پاسخ نداد چون اون حقیقتی که پیامبر ازش سوال مطرح کرد را ندیدند.اصحاب کسانی مثل سلمان و اباذر و حضرت علی بودند.همشون اهل شهود بودند.
حتی خود حضرت علی هم حرفی نزد.یعنی حضرت علی هم وقتی نگاه به عالم غیب انداخت،اون سرّ و حقیقتی که پیامبر ازش حرف میزد را ندید.ولی فاطمه زهرا دیده بود.
گاهی خود پیامبر هم حقایق را از فاطمه میگرفت ولی به این معنا نیست که نبوتش را از فاطمه گرفته است!! نه اصلا حرف از مقام و رتبه و اینا نیست که بگیم کی مقامش بالاتره نه..اگه ذهنمون رفت به سمت این موضوعات باید بدونیم که داریم منحرف میشیم.اصن حرف سر این نیست که مقام کی بالاتره.بحث چیز دیگه ای است.در نکات قبلی گفته بودم که تمامشون یک نور و یک حقیقت هستند.

گاهی اولیای الهی چیزهایی از عالم غیب میبینند که اینها شریعت نیست،حقیقت است.نور است.هرچند شریعت نیست ولی شریعت مداران بهش احتیاج دارند.
حضرت موسی پیامبر الوالعزم بود.دارای شریعت و کتاب بود ولی از خدا خواست که بنده صالحی را بهش نشان بده.خدا هم خضر نبی را بهش نشان داد.حال سوال این است که موسی از خضر چی میخواد؟؟
این چیه که خضر دارد و موسی بهش نیاز دارد.اینها اسرار است و کاری به نبوت و امامت ندارد.

این حدیث از پیامبر میخواهد بگوید اگر میخواهی به پیامبر برسی و به دریای پرنشاط نبوت برسی باید حب فاطمه را داشته باشی.بدون شناخت فاطمه این امکان پذیر نیست.
فاطمه زهرا شناختن،شناختن یکی از اسرار غیبی است.

حالا چطوری فاطمه را بشناسیم؟؟؟
ادامه دارد...

یاعلی مدد